Zasiłek stały

Zasiłek stały przyznawany jest na podstawie art. 37 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Przeznaczony jest dla osób niezdolnych do pracy z tytułu wieku lub całkowicie niezdolnych do pracy.

Zasiłek stały przysługuje:

  • pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;
  • pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.

Zasiłek stały ustala się w wysokości:

  • w przypadku osoby samotnie gospodarującej – różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej  wynoszącej 776 zł, a dochodem tej osoby z tym, że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 719 zł miesięcznie;
  • w przypadku osoby w rodzinie – różnicy między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie wynoszącym 600 zł, a dochodem na osobę w rodzinie.

Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.

Zasiłek stały nie przysługuje w przypadku zbiegu uprawnień:

  • renty socjalnej
  • świadczenia pielęgnacyjnego
  • specjalnego zasiłku opiekuńczego
  • dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka
  • oraz z powodu  utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania lub zasiłku dla opiekuna;

Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub ubiegającą się o przyjęcie do niego uznaje się za osobę samotnie gospodarującą, jeżeli przed przyjęciem do domu pomocy społecznej lub rozpoczęciem oczekiwania na miejsce w takim domu była uprawniona do zasiłku stałego.

W przypadku gdy strona nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub decyzji o przyznaniu świadczenia ZUS z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a złożyła wniosek o jego ustalenie, zasiłek stały może zostać przyznany od dnia złożenia wniosku o zasiłek stały w przypadku:

  • dołączenia do wniosku potwierdzenia złożenia wniosku o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub wniosku o przyznanie świadczenia ZUS z tytułu całkowitej niezdolności do pracy;
  • spełnienia warunków określonych w art. 37 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, z wyłączeniem warunku całkowitej niezdolności do pracy – postępowanie zawiesza się do dnia doręczenia orzeczenia i przyznaje się zasiłek okresowy na zasadach określonych w art. 38;
  • doręczenia orzeczenia o ustaleniu stopnia niepełnosprawności lub decyzji ZUS odmawiającej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w terminie 60 dni od dnia jego otrzymania (jeżeli orzeczenie zostanie doręczone po upływie 60 dni od jego otrzymania prawo do zasiłku ustala się począwszy od miesiąca, w którym dostarczono orzeczenie lub decyzję).

Osobom pobierającym zasiłek stały z pomocy społecznej, niepodlegającym obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu od dnia przyznania zasiłku stałego do dnia utraty prawa do zasiłku opłacana jest przez CUS w Myślenicach składka na ubezpieczenie zdrowotne określona w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Decyzję administracyjną o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia, wydaje się po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego.

Wyjaśnienie następujących określeń:

  • niezdolność do pracy z tytułu wieku – osiągnięcie wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1 oraz w art. 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
  • całkowita niezdolność do pracy – całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych albo zaliczenie  do I lub II grupy inwalidów lub legitymowanie się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.