15.04.2024 Zobacz wszystkie z kategorii Aktualności

14 kwietnia obchodzimy w Polsce Dzień Ludzi Bezdomnych, który został ustanowiony z inicjatywy Marka Kotańskiego, założyciela Stowarzyszenia MONAR i Ruchu Wychodzenia z Bezdomności Markot. Zwyczajowo w tym dniu organizowane są rozmaite akcje pomocy bezdomnym oraz akcje informacyjne zwracające uwagę społeczeństwa na problemy ludzi bezdomnych. Głównym założeniem tego dnia jest przełamywanie stereotypów związanych z bezdomnością.

Alkoholik, menel, śmieciarz… śmierdzi, śpi na ławce, żebrze – tak najczęściej postrzegana jest osoba w kryzysie bezdomności. W rzeczywistości opis ten dotyczy tylko 20-30% osób bez dachu nad głową. To ich najczęściej widzimy na ulicach, dworcach i one tworzą ten stereotyp. Zdecydowana większość osób w kryzysie bezdomności wygląda tak jak my, niczym się od nas nie różni. Większość przebywa w schroniskach, mieszkaniach chronionych czy innych placówkach pomocowych.

Każda bezdomność to historia, za którą stoi CZŁOWIEK. Choć drogi znalezienia się na ulicy są różne, pewne prawdy są niezmienne, jak ta, że:

  • Bezdomność nie jest wyborem, bo każdy człowiek pragnie mieć dom!
  • Alkohol może być jednym z powodów bezdomności, ale NIGDY nie jest jedynym.
  • Choć trudno nam sobie to wyobrazić, to jednak wiele osób bezdomnych ma pracę! – niestety sezonową i niskopłatną, na tak zwanych „umowach śmieciowych”.
  • Bezdomność dotyka także osób z wykształceniem średnim, a nawet wyższym.
  • Bez domu żyją w Polsce nie tylko mężczyźni, ale także kobiety i dzieci.

Bezdomność może spotkać każdego, niezależnie od wieku czy wykształcenia. Różne są jej przyczyny, m.in. utrata pracy, konflikty w rodzinie, przemoc, uzależnienia czy choroba psychiczna. Dwa podstawowe kryteria określające bezdomność to utrata dachu nad głową i brak środków, aby zapewnić sobie schronienie.

Wielu z nas czuje lęk lub odrazę, kiedy napotka osobę w kryzysie bezdomności na ulicy. Często nie wiemy, jak się zachować, jak zareagować, kiedy ktoś prosi o datek. Czy osobie żebrzącej należy dawać jedzenie lub pieniądze? Wielu z nas zadaje sobie to pytanie.

Jak możemy pomóc?

Najlepszym sposobem, aby pomóc osobie w kryzysie bezdomności jest skierowanie jej do instytucji miejskich czy organizacji, które profesjonalnie i kompleksowo zajmują się pomaganiem. Tam mogą otrzymać profesjonalną i długofalową pomoc, która dam im szansę na wyjście z bezdomności.

Czasem w dobrej wierze, w odruchu serca, dajemy osobie, która przebywa na ulicy pieniądze lub jedzenie. To doraźna pomoc, która czasem, szczególnie w okresie zimowym może uratować czyjeś życie, ale nie rozwiązuje problemu. W ten sposób utwierdzamy taką osobę w przekonaniu, że nie warto zmieniać swojego życia. Jednorazowy datek nie poprawi jej sytuacji. Aby osoba, która przebywa na ulicy miała motywację do zmiany stylu życia, potrzebna jest długofalowa pomoc specjalistów. Czasem niezbędna jest terapia, która pomoże np. wyjść z nałogu alkoholowego. Osoba będąca w kryzysie bezdomności zazwyczaj zmaga się z innymi problemami. Ma swój bagaż doświadczeń życiowych, swoją często skomplikowaną i trudną przeszłość. Wychodzenie z bezdomności to proces, który czasami trwa lata, ale najważniejszy jest ten pierwszy krok.

Problemy społeczne występujące wśród osób doświadczających bezdomności często nakładają się na siebie i wymagają kompleksowego podejścia oraz długotrwałej pracy z osobą w kryzysie bezdomności. To m.in. motywowanie do podjęcia terapii uzależnień, wspieranie w poszukiwaniu i utrzymaniu pracy czy udzielanie wsparcia w zakresie uzyskania lokalu socjalnego z zasobów gminy.

W Gminie Myślenice głównym organizatorem i koordynatorem działań pomocowych na rzecz osób potrzebujących jest Centrum Usług Społecznych, które również monitoruje sytuację osób zagrożonych bezdomnością. Świadczy pomoc stosownie do potrzeb osób bezdomnych między innymi poprzez: kierowanie do schroniska, zapewnienie posiłku i odzieży, pomoc w uzyskaniu lokalu socjalnego z zasobów Gminy Myślenice. Centrum Usług Społecznych współpracuje ze Strażą Miejską, Policją oraz Stacją Caritas Betania dążąc do zapewnienia kompleksowej pomocy i wsparcia dla osób bezdomnych. Najważniejszym jednak elementem jest chęć współpracy w dążeniu do zmiany swojej sytuacji przez osobę, która jej doświadcza.

Pamiętajmy, że każdy z nas może pomóc osobie bezdomnej. Kiedy widzimy, że taka osoba potrzebuje pomocy, warto poinformować:

  • Centrum Usług Społecznych w Myślenicach, ul. Słowackiego 82, tel. 12 272 19 98, 12 27 43 321, 519 541 549, www.cus@myslenice.pl
  • 997 – POLICJA
  • 999 – POGOTOWIE RATUNKOWE
  • 998 – STRAŻ POŻARNA
  • 12 63 92 323, kom. 609 600 003 – STRAŻ MIEJSKA 
  • 112 – SŁUŻBY RATOWNICZE

Informację o możliwości pomocy w zakresie noclegu i wyżywienia uzyskać można również dzwoniąc na całodobowy i  bezpłatny numer 987.


W Centrum Usług Społecznych w Myślenicach z okazji Dnia Ludzi Bezdomnych w naszej sali konferencyjnej odbyło się bardzo miłe spotkanie. Mieliśmy okazję bliżej poznać osoby w kryzysie bezdomności przebywające na terenie naszej gminy oraz przypomnieć im, z jakiego wsparcia mogą skorzystać w ramach działalności CUS. Na koniec każdy otrzymał paczkę z bielizną osobistą i środkami czystości.

Pani dyrektor CUS Małgorzata Aleksandrowicz przypomniała, że osoby przebywające na terenie naszej gminy mogą skorzystać z bezpłatnego prysznica oraz lodówki społecznej (do której mieszkańcy wkładają samodzielnie przygotowane posiłki oraz gotowe, zakupione produkty). Ponadto odbywają się cykliczne akcje skierowane do osób potrzebujących, np. gorąca zupa, spotkanie wielkanocne, wigilia.

Osoby w kryzysie bezdomności korzystają także ze wsparcia finansowego oraz opieki zdrowotnej (potwierdzenie prawa do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych). Otrzymują także odzież, środki czystości i żywność, którą przekazujemy im od darczyńców.

Dla niektórych osób bezdomność jest wyborem i stylem życia. Nie oczekują one pomocy w znalezieniu stałego mieszkania, a jedynie doraźnego wsparcia oraz szacunku dla swoich decyzji.

Dsc 5023
Dsc 5020